زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

حامد بن عباس





حامد بن عباس (متوفای ۳۱۰ق)، از کارگزاران خلفای عباسی و وزیر مقتدربالله عباسی در قرن جهارم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد، حامد بن عباس، از وزیران عباسیان بود. در آغاز، فرماندار اقلیم فارسی بود. سپس بصره نیز به حوزه حکومتی او ضمیمه شد. آن‌گاه به بغداد فراخوانده و در سال ۳۱۱ق وزیر مقتدربالله عباسی شد و علی بن عیسی را جانشین خود کرد.
خلیفه طی قراردادی گردآوری خراج و مالیات سواد بغداد، کوفه، واسط، اهواز و اصفهان را به او واگذاشت. او نیز کالای مورد نیاز عامه را احتکار کرد که بالا رفتن قیمت‌ها و اعتراض مردم را درپی داشت. خلیفه او را از وزارت برکنار کرد و به واسط فرستاد و در آن‌جا مسموم شد و درگذشت.
حامد بن عباس مردی توانگر بود و چهارصد برده مسلح از او حفاظت می‌کردند و هزار و هفتصد تن پرده‌دارِ او بودند. او بخشنده، دست و دل باز، بلندنظر و مورد ستایش بود. چاله‌ای داشت که هر روز هزار دینار در آن می‌انداخت و هنگامی که پر شد، آن را پنهان کرد. زمانی که خلیفه فرمان مصادره اموال او را داد، به آن چاله دست یافت و یک میلیون دینار از آن خارج کرد. حامد از جمله کوشش‌گران در قتل حلاج بود.

۲ - پانویس


 
۱. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۲۲۸.    
۲. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۱۴۹.    
۳. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۲۰۸.    
۴. تنوخی، محمد بن علی، نشوار المحاضرة، ج۱، ص۲۴.    
۵. مقدسی، محمد بن عبدالملک، تکمله تاریخ طبری، ص۳۱-۳۸.    
۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام ج۲، ص۱۶۶.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۸۷.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.